یکی از موضوعات مهم و اساسی در گرید مقاوم سازی در راهبرد کاهش خطرپذیری در برابر زلزله، مقاوم سازی ساختمان های موجود با کمترین هزینه با سرعت بالا در مقاوم سازی دیوار برشی و به صورت ساده است تا به این وسیله بتوان دست کم جان شهروندان در زلزله ی متوسط به بالا حفظ شود و در حقیقت آستانه ی ریزش ساختمان ها در مقاوم سازی بناهای خشتی ارتقا یابد.
در حال حاضر روش های مختلفی برای تقویت ستون و مقاوم سازی سازه های بتنی و یا بنایی وجود دارد که هر یک بسته به شرایط مختلف می توانند موثر و کارآمد باشند. کارشناسان بر اساس شرایط خاص و موجود به پیشنهاد روش متناسب برای مقاوم سازی می پردازند.
ایران در منطقه ای زلزله خیز واقع شده است. از این رو توجه به امر مقاوم سازی ساختمان ها، تأسیسات مهم و شریان های حیاتی بسیار از اهمیت زیادی برخوردار است. از این رو سازه های مختلف نوساز یا قدیمی می توانند نیازمند مقاوم سازی و تقویت باشند.
روش مقاوم سازی سازه های بتنی با استفاده از ژاکت فولادی دارای معایبی نیز می باشد که شاید طراح ترجیح دهد از دیگر روش های مقاوم سازی ساختمان استفاده کند. این معایب در مقاوم سازی بتن فونداسیون شامل موارد زیر می باشد:
ابتدا عملیات مقاوم سازی با ژاکت فلزی، سازه از نظر مشکلات موجود، ظرفیت اعضا، ابعاد آنها مورد ارزیابی قرار گرفته و بر اساس آن طرح مقاوم سازی با شاتکریت ارائه می گردد. به طور کلی نحوه اجرای ژاکت فلزی ، بر اساس محصور کردن عضو میانی با کمک اجزای فلزی می باشد.
ضخامت ورق ها و نبشی های مورد استفاده در روش مقاوم سازی با ژاکت فولادی ، با توجه به میزان بار وارده انتخاب می گردد.