مهاربند ها در مقاوم سازی با شاتکریت به عنوان یکی از سیستم های باربر جانبی در تقویت پی سازه های بتنی سهم قابل توجهی در مهار کردن نیروهای جانبی دارند اما همانطور که می دانید بادبند ها یا مهاربند ها در تحمل نیروی فشاری دچار کمانش می شوند.
افزودن مهاربند به یک ساختمان با سیستم قاب خمشی را می توان یک تکنیک کارآمد در راستای افزایش سختی و مقاومت سازه و بهبود پاسخ لرزه ای در این نوع سازه ها در بهسازی لرزه ای دانست.
بسیاری از نقایص رفتاری مهاربندهای فولادی در بتن جهت مقاوم سازی ساختمان متداول نتیجه اختلاف بین ظرفیت فشاری و کششی این مهاربند ها در فونداسیون و زوال در مقاومت این مهاربند ها تحت بارگذاری چرخه ای میباشد.
مهاربند کمانش ناپذیر در قابهای مهاربندی شده به صورت مهاربند همگرا مورد استفاده قرار میگیرد و عملکرد چرخهای بسیاری خوبی از خود نشان داده و شکل پذیری زیادی در مقاوم سازی و استحکام سازی ساختمان دارند.
تحقیقات بسیاری در مقاوم سازی با دیوار برشی صرف بهینه سازی لرزه ای و اصلاح این المانها جهت رسیدن به یک رفتار الاستوپلاستیک ایدهآل شدهاست. برای رسیدن به این هدف لازم بود تا با استفاده از مکانیزم مناسبی از کمانش فشاری مهاربند یا بادبند در بتن جلوگیری شود تا امکان تسلیم فشاری فولاد در تقویت تیرچه های بتنی نیز فراهم شود.
در سال های اخیر این تکنولوژی نه تنها در سازه های فولادی با سیستم قاب خمشی بلکه در سازه های بتنی مسلح نیز مورد استفاده قرار گرفته است. مزایای روش تقویت بادبندی :
مهاربند کمانش تاب به طور موثری سختی، مقاومت سازه در برابر زلزله و انعطاف پذیری لرزه ای را افزایش می دهد که منجر به استفاده از این سامانه کنترلی به منظور تقویت و بهسازی لرزه ای سازه ای فولادی شده است.
طبق تحقیقات مقاوم سازی اتصالات خورجینی و آزمایشهای انجام شده استفاده از ملات مناسب و منبسط شونده بین مقاوم سازی قاب فولادی و بتنی از اهمیت خاصی برخوردار است و در میزان مقاومت جانبی قاب موثر می باشد.
در ساختمان های بتنی نحوه اتصال مهاربند فولادی به قاب بتنی، از جمله موارد مهم و اساسی به شمار می رود، بطوری که عملکرد خوب مهاربند و بادبند جهت مقاوم سازی پی سازه در برابر زلزله بستگی به نحوه اتصال آن دارد.