ژاکت بتنی ستون به چه منظوری انجام میشود و چه مزایایی دارد ؟
در مقاوم سازی ستون به روش ژاکت بتنی المان مورد مقاوم سازی ساختمان یک ژاکت بتنی ایجاد می شود. با توجه به این که ژاکت بتنی در مقاوم سازی سازه در برابر زلزله معمولا ژاکت بتنی ابعاد بزرگی دارد، استفاده از آن در مقاوم سازی اتصالات خورجینی سازه بتنی دارای محدودیت هایی است.
مقاوم سازی ستون با ژاکت بتنی یکی از رایج ترین و متداول ترین روش های مقاوم سازی سازه بتنی است و با توجه به ویژگی ها و مزیت های مقاوم سازی به روش دیوار برشی روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی در سال های اخیر شاهد رونق یافتن استفاده از این نوع مقاوم سازی پی در ساخت و سازها می باشیم.
ژاکت بتنی در مقاوم سازی به روش دیوار برشی اطراف المان اصلی را پوشش داده و مشابه به ژاکت فولادی در مقاوم سازی با شاتکریت از طریق افزایش سطح مقطع و ایجاد تنش سه محوره در مقاوم سازی دال بتنی در المان اصلی به تحمل تنش بیشتر کمک می کنند. هدف اصلی از اجرای مقاوم سازی پی ساختمان های فرسوده افزایش مقاومت ستون بتنی اعضای ناکارآمد سازه می باشد.
ستون از جمله مهمترین ساختارهای عمودی در سازه است که باید به درستی مقاوم سازی شود و تمامی نیروهای بخش های بالایی سازه در مقاوم سازی با شاتکریت را به بخش های پایینی در مقاوم سازی ستون انتقال می دهد به گونه ای می توان گفت ستون ها وظیفه اصلی در سازه داشته و تقویت ستون های ساختمان های قدیمی از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد.
مهم ترین مسائل مطرح در مقاوم سازی بافت فرسوده در ارتباط با ژاکت بتنی نحوه اتصال آن به المان موجود است. در برخی موارد خصوصا در مقاوم سازی به روش ژاکت فولادی محل هایی که مشکل عضو تحت مقاوم سازی اسکلت بنایی تحمل لنگر است، برای ایجاد اتصال بهتر و عملکرد یکپارچه از روش کاشت میلگرد در مقاوم سازی عایق نیز می توان بهره برد.
زمانی که ستون های بتنی در مقاوم سازی به روش دیوار برشی در سازه قادر به تحمل نیروهای جانبی و فشاری وارده بر خود نباشد و نیز میزان آسیب ها و ترک های ستون بسیار باشد در این صورت بهترین زمان تقویت ستون های بتنی سازه با استفاده از روش مقاوم سازی به روش ژاکت بتنی می باشد.
درباره نویسنده