از مهم ترین مشخصات کلی مخلوط های شاتکریت می توان به موارد ذیل اشاره نمود.
شاتکریت در مقاوم سازی با ژاکت بتنی در سالهای اخیر در بسیاری از کارهای مختلف نظیر پوشش داخلی تونل ها، ساخت منابع بتنی، تثبیت شیب ها، ایجاد پوشش ضد آتش بر روی سازه های مختلف ، تعمیر و بهسازی سازه های لرزه ای مختلف و غیره مورد استفاده قرار می گیرد.
در مواردی که شکل کار پیچیده یا قالب بندی مشکل و پر هزینه باشد در مقاوم سازی با شاتکریت به ویژه در بهسازی ساختمان ها و پل ها از این نوع بتن استفاده می شود. استفاده از این نوع بتن به تجربه در مقاوم سازی اسکلت بنایی ، تامین تدابیر مناسب و کارگران فنی متخصص به ویژه در امر بتن پاشی در تقویت تیر بتنی نیاز دارد.
بتن پاشنده و بهسازی لرزه ای فرآیندی است که در آن بتن یا ملات روی یک سطح پاشیده می شود تا لایه ای متراکم، خود نگهدار و باربر ایجاد کند.
از مهم ترین مزایای مقاوم سازی پی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بعلاوه استفاده از مواد افزودنی زودگیر در مقاوم سازی بافت فرسوده در بتن پاشی ها، بخصوص در شرایطی که گیرش سریع یا افزایش سریع مقاومت مدنظر باشد، میتواند به کار رود. شایان ذکر است استفاده از کلرید کلسیم به عنوان ماده افزودنی زودگیر در مقاوم سازی سازه در شاتکریت مجاز نیست.
کار آیی و روانی بتن پاشیده یا شاتکریت باید به اندازهای باشد که به سهولت و با تراکم کافی روی سطوح قائم و افقی چسبیده، به خوبی میلگردها و سطوح را در برگیرد و مصالح بازگشتی آن به حداقل برسد. کارآیی شاتکریت و مقاوم سازی خاک زیر پی معمولاً مابین ۴۰ تا ۸۵ میلیمتر است.
افزودنی های کندگیر کننده در بهسازی لرزه ای سازه معمولاً در شاتکریت به کار نمیروند، استفاده از پوزولان ها نیز میتواند علاوه بر افزایش مقاومت و کارآیی بتن، قابلیت پمپ مخلوط را هم در تقویت تیر بتنی افزایش دهد و باعث کاهش میزان مصالح برگشتی شود.
در شاتکریت هایی در مقاوم سازی عایق که در معرض سیکلهای یخ زدن و آب شدن قرار دارند میتوان از مواد افزودنی حباب ساز استفاده کرد. از آنجا که مقدار قابل توجهی از این مواد در مرحله پاشش در تقویت تیر بتنی از دست میرود، لازم است با افزایش موادی افزودنی به مانند حباب سازها کمبود آن جبران شود. ماده حباب ساز همچنین باعث کارآیی بیشتر مخلوط بتن در مقاوم سازی پی و کاهش مصالح برگشتی میشود.
درباره نویسنده