روش اجرایی شاتکریت در مقاوم سازی دیوارهای بنایی

توسطمدیریت

روش اجرایی شاتکریت در مقاوم سازی دیوارهای بنایی

شرح روش اجرایی شاتکریت در مقاوم سازی دیوارهای بنایی :

اجرای شاتکریت در چند مرحله زیر خلاصه‌ می‌شود:

نصب شبکه‌ای از میلگرد‌های افقی و قائم و اتصال آن به دیوار شاتکریت بنایی

  • دیوار یا سطح مورد نظر پاشش شاتکریت را باید از هر گونه پوشش (گچ یا گچ خاک) کاملاً پاک کرد.
  • در مرحله بعد سوراخ‌هایی را که فواصل آن از قبل مشخص شده در مقاوم سازی با شاتکریت را باید در دیوار ایجاد کرد.
  • آرماتور‌هایی در داخل سوراخ‌ها قرار داده‌ می‌شوند و با استفاده از چسب‌های اپوکسی و مقاوم سازی با رزین ، از محکم شدن آن‌ها اطمینان حاصل‌ می‌شود
  • در مرحله آخر مقاوم سازی پی ساختمان هم نوار‌هایی افقی و قائم از میلگرد به آرماتور‌های محکم‌ می‌شوند.
  • انجام عملیات پاشش شاتکریت تر یا خشک
  • در اجرای پاشش شاتکریت روی آرماتور باید دقت کرد که شبکه‌بندی کاملاً زیر بتن مدفون شود

اتصال شبکه آرماتور به فونداسیون

در مرحله آخر هم به منظور کنترل و انتقال نیروهای وارد شده بر دیوار آن را به فونداسیون متصل‌ می‌کنند ومقاوم سازی بتن فوندانسیون انجام میشود.

نکات اجرایی شاتکریت :

  • در روش بتن پاشی خشک که رایج تر از روش تر است حداکثر اندازه دانه ها عموما به ۱۰ میلی متر و به ندرت به ۲۰ میلی متر محدود می شود و نسبت وزنی مناسب سنگدانه به سیمان در این روش بین ۳.۵ تا ۴ است.
  • به علاوه به دلیل اینکه در روش خشک جهت انتقال سنگدانه ها به سر نازل نیاز به تزریق آب نمی باشد عموما نسبت نهایی آب به سیمان پائین و در نتیجه کیفیت عمل بالا در مقاوم سازی با ژاکت بتنی است.
  • در مقام مقایسه مقاوم سازی به روش ژاکت بتنی و مقاوم سازی به روش ژاکت فولادی در صورت استفاده از مواد روان کننده، می توان نسبت آب به سیمان را در روش تر به ۰.۴ نیز محدود کرد. عیار رایج سیمان در روش تر در حدود ۳۵۰ تا ۴۵۰ کیلوگرم بر متر مکعب است. در این صورت انتظار می رود که بتوان به یک مقاومت مشخصه ۲۸ روزه بین ۳۵ تا ۵۵ مگاپاسکال دست یافت.

درباره نویسنده

مدیریت administrator

دیدگاه‌ها بسته شده اند.

مستقیم با مدیریت