به صورت کلی اجرای اف ار پی ترکیبی از دو ماده است. بخش اول الیاف اف ار پی ماتریس بوده و جز دیگر آن الیاف FRP است. ماتریس خود از برخی مواد شیمیایی مانند رزینهای اپوکسی و پلی استر در مقاوم سازی با اف ار پی تشکیل شده است. این مواد جهت کاهش قیمت و هزینه الیاف اف ار پی تمام شده و بهبود خواص مکانیکی و شیمیایی دارای فیلرها و افزودنیهایی هستند.
همچنین انتقال بار در FRP در گرید مقاوم سازی به کمک ماتریس و از طریق انتقال نیروی برشی بین فیبرها صورت میپذیرد. از دیگر کاربردهای ماتریس، کنترل کمانش موضعی انواع الیاف اف ار پی تحت فشار است.
نقش الیاف و فیبر، تامین مقاومت مکانیکی کافی در FRP است. در حالی که ماتریس نقش باربری مکانیکی در مقاوم سازی اسکلت بتنی ندارد و تنها باید از الیاف کربن در مقابل خوردگی، عوامل محیطی و آسیب دیدن محافظت نماید.
بیشتر حجم FRP را الیاف تشکیل میدهند. عواملی مختلفی در بهره وری الیاف FRP در بتنی تاثیر گذار هستند. از جمله این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
همچنین این عوامل در مقاوم سازی به روش ژاکت فولادی در میزان قیمت تمام شده محصول نیز بسیار پر اهمیت هستند و بر خرید و فروش آن در مسائل اقتصادی تاثیر گذار هستند. این عوامل در مقاومت کششی، خمشی، برشی، خستگی و مقاومت الیاف FRP در برابر الکتریسیته بسیار موثر هستند.
به دلیل اینکه میلگردهای اف ار پی برای یک رفتار غیر شکل پذیر می باشند لذا در مقاوم سازی با الیاف FRP موارد استفاده این میلگردها محدود به سازههای میشود که مهمترین مشکل آنها خوردگی یا مشکلات الکترومغناطیسی میباشد. میلگردهای فولادی در بهسازی لرزه ای دارای رفتاری تقریباً همسانگرد می باشند ولی میلگردهای FRP به بتن تاثیر میگذارد. مصالح FRP برخلاف مصالح فولادی در مقاوم سازی تونل های بتنی رفتار الاستیک خطی از خود نشان میدهند.
فولادها به طور مختصر در مقابل خوردگی و مقاوم سازی سازه به وسیله محیط قلیایی بتن محافظت میشوند اما خیلی از سازه هایی که در محیط های مهاجم از قبیل سازه های دریایی، پلها و پارکینگها که در معرض عوامل مهاجم در مقاوم سازی بافت فرسوده قرار میگیرند ترکیب رطوبت، افزایش دما و محیط کلریدی،خواص قلیایی بتن را کاهش می دهد و سبب خوردگی فولادها میشود. به همین خاطر در تقویت سازه های فولادی امروزه از میلگردهای ساخته شده با مواد پلیمری FRP در این سازه ها استفاده می کنند.
درباره نویسنده