معایب روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی
معایب روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی در سازه های بتنی
هر روشی که برای مقاوم سازی سازه های بتنی و مقاوم سازی خاک زیر پی و هم چنین مقاوم سازی سازه های فولادی استفاده می شود، مزایا و معایب مقاوم سازی به روش ژاکت بتنی خاص خود را نیز دارد و باید بیان شود که بر اساس موقعیت سازه و میزان بودجه مقاوم سازی اسکلت بتنی سازه در نظر گرفته شده جهت مقاوم سازی دال بتنی ، به این امر می پردازند. برای مقاوم سازی تیرهای فلزی و افزایش ظرفیت کششی و برشی تیرها می توان از روکش بتنی در مقاوم سازی با دیوار برشی جدید استفاده کرد.
معایب روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی عبارتند از:
- افزایش وزن ساختمان در مقاوم سازی سازه
- تغییر در ابعاد المان در مقاوم سازی عایق
- مدت زمان زیاد جهت انجام این روش مقاوم سازی ستون بتنی
- هزینه بسیار انجام این روش مقاوم سازی اسکلت بتنی
- افزایش سختی سازه به دلیل بزگ شدن حجم سازه در مقاوم سازی به روش ژاکت فلزی
- افزایش ابعاد سازه و به هم ریختن معماری ساختمان در مقاوم سازی ستون
- نیاز به تخریب گسترده در عضو و اطراف عضو در مقاوم سازی سقف
- اجرا تقریبا مشکل نسبت به سایر روش های مقاوم سازی سازه بتنی
- تغییر در سختی سازه و احتمال ایجاد نامنظمی پیچشی در سازه و گسترش نیروهای اضافه در اعضا در مقاوم سازی با شاتکریت
از ژاکت بتنی در مقاوم سازی پی ساختمان می توان در قسمت های مختلف سازه استفاده کرد که یکی از مهم ترین قسمت های آن مقاوم سازی ستون های فلزی می باشد. برای افزایش مقاومت تیرها روکش های بتنی را در سه یا چهار وجه تیر اجرا می کنند که بهترین روش مقاوم سازی با اجرای ژاکت بتنی ، نصب آن در هر چهار وجه می باشد.
