این روش خصوصا در مقاوم سازی به روش ژاکت فولادی برای سازه های بتنی و ستون های آن به کار می رود. ژاکت فلزی یا ژاکت فولادی یکی از روش های مقاوم سازی بناهای فرسوده است که به کمک آن می توان المان های مورد نظر را تقویت نمود.
ژاکت فولادی و ژاکت بتنی روش های مقاوم سازی خاک زیر پی هستند که در هر دو آن ها از ساز و کار مشابهی استفاده می شود. با این حال این دو روش در مقاوم سازی با شاتکریت در نحوه طراحی، اجرا و موارد دیگری با هم تفاوت دارند.
با توجه به شرایط مختلف سازه در حال مقاوم سازی دال بتنی و دتایل ارائه شده توسط کارشناسان، روش ژاکت فولادی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. مقاوم سازی با ژاکت فولادی با اهداف مختلفی می تواند در مقاوم سازی پی ساختمان صورت پذیرد.
ژاکت فولادی و ژاکت بتنی روش های مقاوم سازی اتصالات خورجینی هستند که در هر دو آن ها از ساز و کار مشابهی استفاده می شود. با این حال این دو روش در نحوه طراحی، اجرا و موارد دیگری در گرید مقاوم سازی با هم تفاوت دارند.
کاربرد روش مقاوم سازی با ژاکت فولادی:
ژاکت های فولادی برای عناصر سازه تولید می شوند. اجزای این ژاکت ها در مقاوم سازی با دیوار برشی که اجزای سازه را در بر می گیرد، با استفاده از جوشکاری، پیچ و مهر و در فناوری های جدید مقاوم سازی با الیاف FRP با چسب به هم متصل می شوند.
در سازه هایی که ارتفاع ستون مقاوم سازی بتن زیاد است، اگر قرار باشد در میانه این ستون عنصر دیگر اضافه شود از ژاکت فولادی استفاده خواهد شد. از ژاکت های فولادی علاوه بر مقاوم سازی برای ایجاد اتصالات جدید نیز استفاده می شود. اگر در مقاوم سازی با دیوار برشی به ایجاد عناصر جدید و اتصال آنها به عناصر قبلی نیاز باشد، استفاده از ژاکت های فولادی در مقاوم سازی سازه گزینه مناسبی خواهد بود.